понедельник, 30 мая 2016 г.

Փիղն ու խոզը

Փիղը լոգանք էր  ընդհունում  գետում  և գնաց փողոցով շրջելու:Կամրջին մոտենալով՝ նա տեսավ,որ իրեն մոտենում է խոզըոտքից գլուխ ցեխով պատվածՓիղը արագ մի կողմ 
քաշվեց և ճանապարհ տվեց կեղտոտ խոզին ու հետո շարնակեց իր ճանապարհը:

Իսկ հետո կեղտոտ խոզը հպարտությամբ պատմում էր իր ընկերներին.
-Նայե՛քես ինչքան կարևոր եմնույնիսկ փիղը վախեցավ ինձնից և մի կողմ քաշվեց:

воскресенье, 22 мая 2016 г.

Առաջարկ աղջիկներին

Երկու երիտասարդ մարդիկ առաջարկեցին երկու աղջիկների, որ իրենց կյանքի ուղեկիցը դառնան:
Մեկն ասաց.
-Ես կարող եմ առաջարկել միայն իմ սիրտը, որտեղ կարող է մտնել միայն նա, ով կհամաձայնվի կիսել իմ դժվար ճանապարհը:
Մյուսը ասաց.
-Ես կարող եմ առաջարկել հսկայական պալատ, որտեղ իմ կողակցի հետ կկիսեմ կյանքի ուրախությունը:
Աղջիկներից մեկը մտածեց և պատասխանեց.
-Սիրտը, որը առաջարկում էիր դու, չափազանց նեղ է ինձ համար: Այն տեղավորվում է իմ ձեռքի ափի մեջ, իսկ ես պետք է մտնեմ կառույց ինքս, զգամ ընդարձակություն և լույսորոնք ինձ կբերեն երջանկությունԵս ընտրում եմ  պալատը և հուսով եմ,  որ այնտեղ նեղ ու ձանձրալի չի լինիԱյն շատ լուսավոր և ընդարձակ կլինի, նշանակում է նաև երջանիկ:

суббота, 21 мая 2016 г.

Ճնճղուկն ու տերևը

Կար-չկար մի տերև կար:Մի օր ուժեղ քամին պոկեց   նրան ծառից, ու տերևը վար ու վեր էր թռչում: Փոքրիկ ճնճղուկը, որ նոր էր դուրս եկել ձվից, հարցրեց նրան.
-Ինչու՞ դու ընկար ծառից:
- Ես չընկա, ուղղակի  արդեն հոգնել էի ծառից կախված մնալ,- պատասխանեց նրան տերևը:
-Իսկ ու՞ր ես թռչում,- կրկին հարցրեց հետաքրքրասեր ճնճղուկը:
-Ուր ուզում եմ, այդտեղ էլ թռչում եմ: Եթե ցանկանամ, վերև կթռչեմ, իսկ եթե ոչ՝ ներքև, ես ազատ եմ:
Պետք է ասել, որ նա շատ հպարտ և մեծամիտ էր՝  ընդունելու համար, որ  չի կարողանում թռչել և լիովին ենթարկված է արտաքին ազդեցությանը, օրինակ՝ քամուն ։ Գուցե նա իրականում  էլ այդպես էր մտածում:
Երբ տերևը մի փոքր հանդարտվեց, ընկավ առվակը:

Խանը և իմաստունը

Մի անգամ խանը հանդիպեց իմաստունին: Նա լավ տրամադրություն ուներ և սկսեց զրուցել օտարականի հետ:
-Գիտես պատանեկության տարիներին ես էլ էի փնտրում ճշմարտությունը,- վստահաբար ասաց խանը իմաստունին,-իսկ հիմա անընդհատ գործեր են,  հոգսեր,  պալատականեր իրենց բանսարկություններով...Այո, և փնտրելու ցանկությունն էլ ինչ-որ տեղ կորել է, բայց մի ժամանակ այնքան գեղեցիկ էր ինչ-որ բան փնտրելը: Ի՞նչ անել:
-Նայի՛ր,գեղեցիկ է  այն սարի գագաթը, ճի՞շտ է:
-Այո՛, շատ գեղեցիկ է:
-Տեսնո՞ւմ ես ճանապարհի այն քարաբեկորը: Կանգնենք նրա ետևում և սարով զմայլվենք:
-Ի՞նչ է, խելքդ տե՞ղն է: Եթե մենք կանգնենք նրա ետևում, ոչ մի սար էլ չենք տեսնի: Քարաբեկորը նրան կծածկի:
-Նույնպես և դու, խան, ինքդ ես մտել այնտեղ, որտեղից ոչ միայն ճշմարտությունը չի երևում, այլ նույնիսկ այն փնտրելու ցանկությունը չի նկատվում:
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Աննա Իսախանյանի

Առակ երջանկության մասին

Մի վաճառական ուղարկեց իր տղային գլխավոր իմաստունի մոտ՝ երջանկության գաղտնիքն իմանալու: 40 օր պատանին գնում էր անապատով, մինչև սարի գագաթին տեսավ մի գեղատեսիլ ամրոց: Այնտեղ էլ ապրում էր իմաստունը, որին նա փնտրում էր:
Իր սպասածին հակառակ, ամրոցը բոլորովին նման չէր բոլորից առանձնացած ապրող իմաստունի ապրելատեղի, այն լիքն էր մարդկանցով: Առևտրականներն առաջարկում էին իրենց ապրանքները, անկյուններում զրուցում էին մարդիկ, նվագախումբը նվագում էր նուրբ երաժշտություն, իսկ դահլիճի կենտրոնում սեղան էր բացված ամենագեղեցիկ և համեղ ուտելիքներով, որոնք կարելի էր գտնել միայն այդ երկրում: Իմաստունը ընդունեց բոլոր հյուրերին, և պատանին ստիպված էր երկու ժամ սպասել իր հերթին: Վերջապես իմաստունը լսեց, թե ինչի համար էր նա եկել իր մոտ և ասաց

Երկու հրեշտակ

Երկու հրեշտակ-ուղեկիցներ գիշերելու համար կանգ առան հարուստ ընտանիքում: Ընտանիքը հյուրասեր չէր, և չէին ցանկանում հրեշտակներին թողնել հյուրատանը: Հյուրատան փոխարեն նրանց գիշերելու տեղ տվեցին սառը նկուղում: Երբ նրանք իրենց անկողինն էին գցում, ավագ հրեշտակը անցք նկատեց պատի վրա և փակեց այն: Կրտսեր հրեշտակը տեսավ դա և հարցրեց, թե ինչու: Ավագը պատասխանեց.
-Ամեն ինչ այնպես չէ, ինչպես թվում է առաջին հայացքից:
Հաջորդ օրը նրանք կանգ առան գիշերելու շատ աղքատ, բայց հյուրասեր մարդու և նրա կնոջ տանը: Ամուսինները հրեշտակների հետ բաժանեցին ունեցած քիչ ուտելիքը և քնելու տեղ տվեցին իրենց անկողնում, որպեսզի նրանք կարողանան լավ քնել: Առավոտյան արթնանալուց հետո հրեշտակները տեսան, որ տան տերն ու նրա կինը լաց են լինում: Նրանց միակ կովը, որի կաթն ընտանիքի  ապրուստի միակ միջոցն էր, սատկած էր մսուրում

четверг, 19 мая 2016 г.

Չորս բառ գործնականում կիրառելու համար

Անանդան ուներ մի շատ հիմար և անընդունակ եղբայր: Բայց նա էլ էր ուզում սովորել Բուդդայի մոտ: Եվ մի անգամ, անտեսելով Անանդայի արգելքը, նա գնաց Բուդդայի մոտ և արցունքն աչքերին աղաչեց իրեն տալ գործնական աշխատանք:
-Բայց,-ասաց նա,- ես ոչինչ անել չգիտեմ: Անգամ չեմ կարող միանգամից  չորս բառից ավել հիշել:
-Լավ,-ասաց Բուդդան,- չորս բառը միանգամայն բավարար է: Մենք  կարող ենք դրանք խմբավորել երկու բառով  երկու արտահայտության մեջ, որպեսզի դու ստիպված չլինես լարել ուղեղդ: Ահա, վերցրու այս ավելը և գնա հատակն ավլիր: Երբ ձախ կողմն ավլես, ասա՝ ավլում եմ հատակը: Իսկ երբ ավելն աջ կողմ գնա, կասես ՝ հոգեպես աճում եմ:
Այս մարդը բարձրագույն մտածողության հասավ իր բանիմաց եղբորից շուտ, չէ՞ որ , ինչպես հայտնի է, Անանդան օժտվեց իմաստությամբ վերջում՝ իր ուսուցչի մահից հետո:
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Արման Ադիբեկյանի

среда, 18 мая 2016 г.

Վարսավիրի մոտ

Մի մարդ գալիս է վարսավիրի մոտ, որ կտրի մազերը և սափրվի: Սկսում է խոսել իրեն սպասարկող վարսավիրի հետ: Զրուցում էին տարբեր թեմաներից, և հանկարծ խոսք բացվեց Աստծուց: Վարսավիրն ասաց.
-Ինչ էլ Դուք ասեք, միևնույն է ես չեմ հավատ, որ Աստված գոյություն ունի:
-Ինչո՞ւ,-հարցրեց հաճախորդը:
-Դա չափազանց պարզ է: Հերիք է դուրս գաք փողոց, կհամոզվեք , որ Աստված չկա: Եթե Աստված գոյություն ունի, ապա որտե՞ղից են այսքան հիվանդ մարդիկ, որտեղից են այս անօթևան երեխաները: Եթե Աստված իրականում գոյություն ունենար, չէր լինի ո՛չ տառապանք, ո՛չ ցավ: Դժվար է պատկերացնել սիրող Աստծու, ով հանդուրժում է այս ամենը